Կապուած, Ոյ, Ոց

s.

Կապումն. եւ Կապ.

Հատանել խզել զվնասուցն պատճառաց կապուածս։ Մտանէր ի կապուածս լծոյ ամիրապետին. (Յհ. կթ.։)

Հոգի (բանական) իսկ զետեղուածն սորա ի սմա եւ կապուածն ասի միտք. (Անյաղթ հց. իմ.։)